انّوگیں بلوچ سیاسی جاور۔ رئیس ماجد شاہ

تیراں کشوکائی جن ئے￷
نام ءَ قصرقندی کن ئے￷

تژن ءُ ￶شِگان ھما مردمانی واستہ اَنت چہ راہ ءَ ￴رَد بہ بنت، گِسر بہ بنت چہ مقصد ءَ ￴گِستا بہ بنت۔

اجب کردار ءِ ￵ مردم ہمیش اَنت نہ کِرد نہ کہ کردار، بس نان زوال اَنت، پَدا نِگاہ ہما مردمانی سرا اَنت کہ آہاں سرجمیں راج ءِ ￶ڈُبہ زرتگ۔

مشکل ءُ ￶تکلیفیں راہاں رہادگ اَنت، سد آپرین اِنت بلوچستان ءِ ￵شیرزال ءُ ￶مھتریں کماش ءُ ￶جواناں مئے ءُ ￶شمئے باندات ءِ ￵گہتری ءِ ￵واستہ وتی مرچگیں آسودگ ءُ ￶وشحالی، لوگ ءِ ￵ نندگ، وتی کاروبار ویل کُتگ اَنت ، بلکیں من ءُ ￶تو اے قدرت ءَ ￴داشت نکنیں، لائق ءُ ￶قابل نہ اِنت یاکہ وتی ساھگ ءِ ￵تُرس ءَ ￴چہ وت ءَ ￴ بیم کیت۔
آ سد ہزار سَتا کَرزنت کہ وتی تُرس ءُ ￶بیم یک کَشا ایر کُتگ اَنت وتی حاک ءِ ￵ سرا نِشتگ انت وتیگانی رکینگ ءِ ￵ جہد ءَ گُلاھیش ￴اَنت، آپرین ہمیشاں بات انت کہ گرم ءُ ￶جَل، سرد ءُ ￶اوپار، تبد ءُ ￶لوار پاداں شپاد ءَ ￴ شپ ءُ ￶روچ ہلک پہ ہلکاں گردنت، ہر بلوچ ءِ ￵آؤکیں باندات ءِ ￵واستہ وت ءَ ￴قربان کُتگ ءُ ￶وتی زندگی ءِ ￵مقصد ہمیش کُتگ، انسان ءِ ￵مستریں چیز آئی ءِ ￵مارشت اَنت یکے دومیگ ءِ ￵ درد ءُ ￶تکلیف ءِ ￵مارگ اِنت، چوناھی ءَ ￴ دلوت گوک پس ءُ ￶ہر جاندار ساہ کَشّنت۔ ہمے رَنگ ءَ ￴نان زوالیں مردم ھم ھست انت ہچ کار ءُ ￶کِرد ءِ ￵شہم پَدے پِر نیست بلے ہر وھد ءَ ￴دِگرانی راہ ءِ ￵دیم ءَ ￴ ڈنگر ایر کن انت، مردمانی مشکل ءِ ￵ آسان کنگ ءِ ￵بَدل ءَ ￴مشکلاں گَران تر کن انت۔

اللٰ٘ہ ءِ ￵مزنیں امروز ءَ ￴ہر وڈیں چیز گَنج کَپتگ ہچ چیز ءِ ￵کمی نہ انت کِرد ھست،بے کِرد ھست۔

ہرچ نمونہ دَست کپیت بس گَپ یکّین اِنت کہ منی بٹن ءِ ￵سرا بُبو۔ ھرچی منی طریقہ کار اِنت ھما وڑ بکن۔ مئے واھشانی سرا کار بکن ءُ ￶منی اشارہانی وازمندگ بو۔ منی زیردست ببو۔ بلوچی ءَ ￴بتلے ھست کہ ”داں من نہ کُشتگ ھلار نہ اِنت “

مئے سیاسی بازیں گل ءُ ￶وتگڑیں سروک یا زوریں دانشور ھم ھمے لوٹنت کہ ھرچی ما گشیں مئے واھشانی پد ءَ ￴بہ بیت۔ مئے زیردستی ءُ ￶چیردستی ءَ ￴بہ بیت۔ بَلے نوں چش نہ بیت نوں ھرچی گیشّ اتگ ۔ نوں جہد ءُ ￶جنز مھکم ءُ ￶سرپدیں سیاسی سروکانی دست ءَ ￴جنزان انت ۔ اشی ءِ ￵تہا دزمانجنی، زیردستی، چیر دستی ءُ ￶وت منّی ءِ ￵گنجائش نیست ۔

کوہساروں کی عطا رسم نہیں خاموشی
رات سوجائے تو بہتہ ہوا چشمہ بولے