جنگ تضاد ئے: ایسپ بلوچ

اجب نہ انت انسانے،یک انسانے ءِ مرگ ءَ پد شاتکامی کنت،انسانےءِ مرگ ءَ پژن درشان کنت۔ انسانے ءَ مزن کنت،انسانے ءَ لگور گش ایت۔ یکّے ءَ دودا گشیت،یکّے ءَ بے دود۔

اے دُراہ ذہنی اختراع وَ نہ انت۔ سما بیت زمانگاں چہ ذہن ءَ ھوار بوتگیں نکش انت کہ برے برز باں،برے جھل کپ آں۔ یا وَ ما گشت کن ایں کہ سائیکولوجیکل فینومینا ئے۔ بلے ایشانی پژدر چی انت؟ وت واجھی،گھگیری، دمبرتگیں انسانے ءِ پوتاری یا سانمندی؟
سائیکولوجی انسانے تھا چنچو وھدا یک کسّھے،یاتے کوکارے،پریاتے اِیر کنت۔ آئی ءَ بیھال بوھگا نئیل ایت۔

ھما انسان کہ لٹّ وارت،برگ بیت،کُشگ بیت،تاچینگ بیت،در ڈیھ کنگ بیت بلے بے ھال نہ کنت۔ زاناں حافظہ انچیں توامے شئے ئے؟
پہ درور زھرشانی ءِ بیت۔ اے ھبر ءَ یکّر کن کہ زھرشانی ءِ سیادی داں کجا انت۔ زھرشانی چی بابت ءَ بوھگا انت،کئے اِش کنگ ءَ انت،آئی ءِ نعرہ،تران چی انت۔ بلے ھمے میان ءَ یکّے سبزیں بیرک ءِ بُرز کنت،یک انچیں نعرہ ءِ جنت کہ آئی ءَ گوں گیمرتگیں جنز ءُ زھرشانی ءَ نہ تھنا ھچ سیادی نیست بلکیں اے پہ زھرشانی ءَ ھتر ئے۔ بلے ایشاں ابید انگت ھمے کار کہ بیت تہ جیڑگ الّمی انت۔

اے مھلوک ءِ جزبات ءَ پیشداریت یا دگہ چیزے کہ ابد مان اِتگ؟ انسان جنگ تضاد نہ انت کہ ھچ بیھال نہ کن انت؟ دو ھزار ءَ یات داتگیں گپّ وتی پدریچ،راستی،تاکت،جنز ءُ وھد گوازینیت بلے بیھال نہ بیت۔ اسل گپّ ایش انت کہ انسان بیھال نہ بیت۔ یک گپّے کرن ببا دنت ابد مانیت،پمشکہ اے زانگی انت کہ تئو مھلوک ءَ چی گشگ ءَ اِت،چی آئی ءِ حافظہ ءِ باھوٹ کنگ ءَ اِت۔

جنگ ءُ امن ءِ میان ءَ ممکن ایں انسان آسراتی لوٹ ایت۔ مرچی ءَ چہ درآیگ لوٹ ایت،مسیحا لوٹ ایت پمشکہ آ بانگ ءُ پریات ھردوھاں سوگات کنت،پیلک ءَ ڈکّ دنت ءُ بیھال نہ کنت۔

امن ءُ جنگ ءِ میان ءَ کوکار دیوک،دیمے مردم مسیحا ئے،تُری ھرکس بہ بیت۔ آئی ءِ سیادی ستک،جینڈر چاھے کجام ھم پھناتے ءَ بہ بیت بلے امیت ءَ اگاں زندگ کرت کنت،امیت ءِ دات کنت تہ دُراہ بیت شائر،گشندہ،بتکار،ازمکار،اھوالکار،راجکار درستانی مسیحا بیت- انچیں مسیحا ءِ کہ آ گوں درائیں پھناتاں یکّ بیت۔ بلے ھمے میان ءَ نگد ءِ بیگواھی منا سکّ توریت۔ نگد اگاں توہین ءِ سرا آرگ بیت تہ انتہائی گُشگ بیت ءُ انتہا شھمیں کاراں سِل کنت۔

جنگ پمشکہ تضاد ئے کہ جنگ انساناں بھر کنت۔ یکّیں گِس ءِ دو برات ءِ لیکہ ھردوھاں تیر آماچ کت کنت ءُ تیر جنوک ھردو وت ماں وت بوت کن انت۔ تھنا لیکہ ءُ زرّ انساناں تبک آنی تھا بھر نہ کن انت بلکیں جنگ ھم کنت۔ جنگ ءِ نفسیات ءِ تھا رُستگیں انسان اگاں مھر کنت تہ ستک کنت اگاں نفرت کنت تہ سِتک کنت۔ اے میانی راہ شوھاز نہ کنت۔ جنگ تضاد ءُ امن ءِ میان ءَ میانی راہ پُلِ صراط بوت کنت دگہ ھچ۔

بلے زان ئے،جنگ راہ ءَ تچک کنت۔ ترا کجا پُل ریچگی انت،ترا کجا زمین تُک جنگی انت،ترا کئی دلبند بوسہ دئیگی انت،ترا کئی دلبند کارچ جنگی انت۔ اے پیسلہ ءَ جنگ کنت بلے جنگ ءِ اے ربیت ترا دئیگ بوتگ۔ تئی گوشانی میار کنگ بوتگ۔ اے ترا زانگی انت کہ تئی گوش کجا ءُ چی اِش کن انت۔